Na przełęcz...

...po raz drugi dzisiaj zaczynamy schodzić na Przełęcz Orłowicza. Tam ukazuje się nam Roh i Osadzki Wierch pięknie jeszcze obielone śniegiem w przeciwieństwie do Smereka, na którym w większości miejsc widoczne są trawy połonin wystające ponad cienką warstwą śniegu. Panorama na przedłużeniu grzbietu połoniny jest wyjątkowa i zachwycająca. Takiej mieszanki zimy i pierwszych objawów wiosny jeszcze nie widzieliśmy.

Więcej w relacji Pożegnanie z zimą w Bieszczadach (2) - wietrznie, mgliście i słonecznie

W dolinie śnieg ustąpił

W jarach słychać budzenie się potoków spod lodowej pokrywy. Przez ostatnie dnie pokrywa ta stawała się cieńsza i bardziej krucha. Choć wyżej w górach zalegają jeszcze spore płaty śniegu, tutaj w lesie nastąpiły pierwsze chwile, kiedy przyroda zaczyna budzić się do życia. Powietrze jest jeszcze trochę chłodne, ale niesie zapach wiosny.

Więcej w relacji Pożegnanie z zimą w Bieszczadach (2) - wietrznie, mgliście i słonecznie

Marcowy Smerek

Powolutku ruszamy w dół z niedosytem, bo przecież wiemy jak bardzo widokowa jest ta połonina, lecz wtedy z zasłony chmur wyłania się jak z otchłani dolina Wetliny. Za nami jawi się krzyż, który jeszcze przed momentem był niewidoczny. Zarys jego robi się bardziej wyrazisty. Mgliste chmury przepływają przez górę ławicami, na przemian przysłaniając i odsłaniając widoki na otoczenie. Rozrywane są wiatrem na większe strzępy, potem ewidentnie rzednieją. Wkrótce wiatr nieco milknie. Na południu widzimy kształtne obłoki promieniujące świetlistą aureolą blasku słońca...

Więcej w relacji Pożegnanie z zimą w Bieszczadach (2) - wietrznie, mgliście i słonecznie