Na szczycie

Marzenie zobaczenia na własne oczy oszronionego krzyża na Tarnicy zostało spełnione.
Pięknie i opleciony lodem, misternie ukształtowanym surowym dłutem przyrody
– mrozem i porywistym wiatrem...
Więcej w relacji Biała Królowa polskich Bieszczadów...

Końcowe natarcie

Słońce świeci prosto w oczy.
Kontynuując trawers Tarnicy przechodzimy na wschodnią stronę stoku,
gdzie śnieg jest wywiany.
Pod nogami mamy twardą lodową skorupę
pokrytą kilkunasto centymetrowym pyłem śnieżnym.
Tu już nie ma się czego obawiać...
Więcej w relacji Biała Królowa polskich Bieszczadów...

Na połoninie

Z grzbietu widać wystające bryły lodu.
One jednoznacznie uzmysławiają surowość tutejszego klimatu,
wbrew cudownej łagodności grzbietów połoniny, bezkreśnie pokrytych białym puchem.
Te grzbiety wyglądają tak niewinnie, w rzeczywistości zwodząc zmysły,
mogą być bardzo niebezpieczne.
Tarnica i inne wznoszące się w sąsiedztwie masywy potrafią pokazać rogi...
Więcej w relacji Biała Królowa polskich Bieszczadów...

Strefa lasu

Do lasu wdzierają się promienie słońca
dotykające śnieżnej powierzchni przykrywającej leśne runo.
Odbijają się od powierzchni śniegu, ale światła tego nie jest dużo.
Las generalnie jest zacieniony...
Więcej w relacji Biała Królowa polskich Bieszczadów...

U podnóża Tarnicy

Na niebie odsłonił się błękit.
Skrząca się w słońcu biel poraża.
Widzimy tu zimę, jakiej wielu nie widziało od lat.
Nawet miejscowi mówią, że dawno tu takiej nie było....
Więcej w relacji Biała Królowa polskich Bieszczadów...